SEPTEMBER CHALLENGE FOR CRAFTY LIFE CHALLENGE BLOG

Με υλικά από το e-shop του Crafty Life και τη Μαρία Μενούνου. Έμπνευση μια υπέροχη ποδηλατοβόλτα με ξεχωριστή παρέα. Αφιερωμένο εξαιρετικά σ'αυτή την παρέα...

CRAFTY LIFE CHALLLENGE BLOG/ CHALLENGE 1 "LOVE"

Για την πρώτη πρόκληση του Crafty Life Challenge Blog...πασαλειφτηκα...και έκοψα και κόλλησα και ...και...και ..voila!!! Καλή αρχή, κορίτσια...

Το λεύκωμα της Χαράς...

Ήρθε το Γιωτάκι προχθές και μου ζήτησε κάτι που με πήγε ουουουουου χρόοοοοοονια πίσω... Θα μου φτιάξεις κάτι για τη Χαρούλα; Ε, μα να μην φτιάξω; Άλλο που δεν θέλω..."τι θέλεις;" και η απάντηση με γύρισε πίσω στο δημοτικό...εκεί κάπου μεταξύ Ε΄και ΣΤ΄τάξης... "Θέλει ένα λεύκωμα..." Άστραψε το βλέμμα μου, το κεφάλι μου κόντεψε να εκραγεί... Εκστασιάστηκα... Ένα λεύκωμα...Στην εποχή του Facebook και του Twitter και των άλλων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ήρθε η επιθυμία μιας πιτσιρίκας σαν να βγήκε από το χρονομπάουλο... Λεύκωμα λοιπόν...Που σημαίνει χώρος για να αποθέσουν τις ψυχούλες τους ένα τσούρμο πιτσιρίκια σαν τη Χαρούλα. Και εγένετο λεύκωμα...Χαρτιά, κόλλες, διακοσμητικά... συσκευασία...et voila!!!

Εύχομαι να το γεμίσεις με σκέψεις γλυκιές και αναμνήσεις που θα έχεις να θυμάσαι με αγάπη σε όλη σου τη ζωή...

Η θεία- Βίκυ θέλει...

Η θεία-Βίκυ, που είναι η καλύτερή μου φίλη, μου ζήτησε να κάνουμε κάτι για την πρώτη της ανηψιά...στην αρχή είπαμε ένα βιβλίο ευχών, μετά είπαμε άλμπουμ, μετά τα παντρέψαμε και βγήκε αυτό...

Και μετά...μας περισσέψανε χαρτάκια, ρετάλια πολύχρωμα και σκεφτόμασταν...τι να τα κάνουμε; Να της φτιάξουμε κάτι για το δωμάτιό της; Να της φτιάξουμε...Αλλά τι; Μπήκε λοιπόν το Βικάκι στο Pinterest (γιατί με μένα όλα τα μαθαίνει κανείς...)και είδε shadow boxes..."Μπορείς;" "Δεν ξέρω..δεν έχω ξαναφτιάξει...θα δούμε..." Ε, κόψε, ράψε, κόλλα, κάτι καταφέραμε...

Με το καλό να μας έρθει το κοριτσάκι...

Επιστροφή..........

Πάει αρκετός καιρός από την τελευταία μου ανάρτηση εδώ...Η χρονιά που πέρασε ήταν με πολλά σκαμπανεβάσματα...τη μιά πάνω την άλλη κάτω... άλλες φορές "Δόξα τω Θεώ" και στο καπάκι "Παναγιά μου βόηθα"... Όμως ήταν μια όμορφη χρονιά..γιατί εκεί κάπου στο τέλος της, όταν κάθισα και μαζεύοντας τα κομμάτια της την ξανακοίταζα, είδα πως είχα να πω πολλά "ευχαριστώ..." και όχι γενικά και αόριστα...συγκεκριμένα! Ωστόσο,το blogοσπιτάκι μου χρειάζεται αέρισμα, ξεσκόνισμα και λίγη ανανέωση... Πήγα λοιπόν στην αποθήκη και βρήκα...και τι δεν βρήκα... θα σας τα δείξω όλα... Ελπίζω ότι θα είμαι πιο συνεπής στο μέλλον, αλλά και τίποτα δεν υπόσχομαι... Θα με βρίσκετε εδώ κάπου-κάπου...κοπιάστε...